میکائیل نام فرشتهی بلند مرتبتی است که در ادیان ابراهیمی از آن سخن به میان آمده است. او بیشتر در نقش رهبر نیروهای آسمانی خداوند ظاهر میشود. میکائیل به معنای کسی که شبیه به خدا باشد است. گونههای مختلفی از تلفظ نام او در زبانهای مختلف وجود دارد. از آن جمله میتوان از میشل، میخاییل، مایکل، میگل و میکال نام برد.
از میکائیل در ادیان مختلف به عنوان فرشتهی روزیرسان نام برده شدهاست و در فارسی آن را بشتر و یا تشتر میگویند. در اسلام نیز همانند دیگر ادیان ابراهیمی، میکاییل از مقام بالایی برخوردار است. نام او در سورهی بقره همراه با مقربترین فرشتهی خداوند جبرئیل آمده است و دشمنی با او همانند دشمنی با خدا دانسته شده است.